ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

Σύνδρομο θωρακικής εξόδου

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου αποτελεί μια σύνθετη διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από ένα σύμπλεγμα κλινικών σημείων και συμπτωμάτων που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της πίεσης των αγγείων και νεύρων καθώς αυτά διέρχονται από την θωρακική έξοδο.

Η θωρακική έξοδος είναι ο χώρος μεταξύ της πρώτης πλευράς και της κλείδας και περιέχει αγγεία (υποκλείδιος αρτηρία και φλέβα) και νευρικά στελέχη ( κλάδοι του βραχιονίου πλέγματος). Ονομάζεται σύνδρομο διότι αφορά διάφορα συστήματα: νευρικό, αγγειακό, μυοσκελετικό.

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου αποτελεί την κλινική έκφραση  βασικών αιτίων που προκαλούν πόνο στον αυχένα, τον ώμο και το άνω άκρο:

• Νευρογενές σύνδρομο θωρακικής (95%) εξόδου, που προκαλείται από την πίεση των κλάδων του βραχιονίου πλέγματος,
• Αγγειακό σύνδρομο θωρακικής εξόδου (5%), που προκαλείται από την πίεση της υποκλειδίου αρτηρίας ή/και φλέβας,

Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει πόνο στην περιοχή του ώμου και του άνω άκρου, αιμωδίες που συνήθως εντοπίζονται κατά μήκος του μικρού δακτύλου, μούδιασμα και αίσθημα κόπωσης όταν το χέρι σηκώνεται ψηλά, ωχρότητα, μείωση της έντασης του σφυγμού και αίσθημα βάρους.

Η θεραπεία περιλαμβάνει πρόγραμμα ασκήσεων για την ενίσχυση των θωρακικών μυών, διόρθωση της στάσης του κορμού.

Στην συντηρητική αγωγή περιλαμβάνεται αγωγή με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά. Όταν αυτά τα μέτρα δεν έχουν αποτέλεσμα, συνιστάται η χειρουργική αποσυμπίεση των νευρικών κλάδων και των αγγείων.

Η αποσυμπίεση γίνεται με αφαίρεση τμήματος της 1ης θωρακικής πλευράς θωρακοσκοπικά (vats), σκαληνεκτομή και αφαίρεση ινωδών χορδών που περισφίγγουν τα νευρικά στελέχη.